Η Rachael Carpani, η Αυστραλή ηθοποιός που έγινε κυρίως γνωστή μέσα από τους ρόλους της στις τηλεοπτικές σειρές «Οι κόρες του Μακ Λέοντ» (Jodi Fountain) και «Home and Away» (Claudia Salini), πέθανε σε ηλικία μόλις 45 ετών, όπως ανακοίνωσαν οι γονείς της και η αδερφή της στα social media.
«Πέθανε ξαφνικά αλλά γαλήνια, μετά από μια μακροχρόνια μάχη με χρόνια ασθένεια, τις πρωινές ώρες της Κυριακής 7 Δεκεμβρίου» έγραψε η αδερφή της, χωρίς να αποσαφηνίσει το ακριβές αίτιο του θανάτου της.
Η συμπρωταγωνίστριά της στις «Κόρες του Μακ Λέοντ», Bridie Carter, δημοσίευσε έναν συγκινητικό επικήδειο: «Δεν είναι αυτή η φυσιολογική τάξη πραγμάτων. Εμείς που είχαμε το προνόμιο να περάσουμε χρόνο μαζί σου, είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. Αναπαύσου εν ειρήνη, ευλογημένο πνεύμα, τόσο ζωντανό, τόσο γεμάτο με ζωή, γέλιο, χαρά, γενναιοδωρία, μοναδικό ταλέντο, ενέργεια, ζήλο, ευφυΐα, δύναμη, θάρρος, φοβερό χιούμορ και φοβερή ταπεινότητα».
«Αναπαύσου εν ειρήνη, ευλογημένο πνεύμα, τόσο ζωντανό, τόσο γεμάτο με ζωή, γέλιο, χαρά, γενναιοδωρία, μοναδικό ταλέντο, ενέργεια, ζήλο, ευφυΐα, δύναμη, θάρρος, φοβερό χιούμορ και φοβερή ταπεινότητα».
Σε μια συνέντευξή της το 2024, η ηθοποιός είχε πει ότι αγωνιζόταν να διαχειριστεί τη φήμη της. Είχε πάει, μάλιστα, στον ατζέντη της, απειλώντας να παραιτηθεί αν δεν την έστειλε «στο αντίστοιχο της Σιβηρίας για τους ηθοποιούς: Δεν θέλω να είμαι διάσημη! Μου αρκεί να βγάζω τα προς το ζην. Λατρεύω τα action και cut αλλά δεν θέλω τίποτα από τα υπόλοιπα – τη δικτύωση, τις τυπικές συναναστροφές, το να έχω να κάνω με γλοιώδεις σκηνοθέτες».
Παρόλο που συνδέθηκε με την καλλιτεχνική διαδρομή της στην Αυστραλία, είχε περάσει και ένα διάστημα στο Χόλιγουντ, όπου μάλιστα είχε συμπρωταγωνιστήσει, το 2020, με τον Ben Affleck, στην ταινία «Finding the Way Back».
Επέστρεψε στην πατρίδα της το 2024, οπότε ανέλαβε τον τελευταίο ρόλο της, στη σειρά «Home and Away», για την οποία θα έλεγε στο «The Morning Show»: «Ήταν μια από τις πιο απολαυστικές εμπειρίες που είχα ποτέ σε σετ και μια από τις πρώτες δουλειές μετά την επιστροφή μου στην Αυστραλία. Ήταν ένας υπέροχος τρόπος να ξαναμπώ στη βιομηχανία».
Για την υγεία της είχε μιλήσει μόνο για τη μακροχρόνια μάχη της με την ενδομητρίωση και την αδενομύωση, που της είχαν προκαλέσει χρόνιο πόνο ήδη από τα 13 χρόνια της, παρόλο που η διάγνωση ήρθε γύρω στα 35 της: «Πήγαινα σε πάρτι γενεθλίων, γάμους και άλλες σημαντικές εκδηλώσεις και ένιωθα σαν να σκαρφαλώνω στο όρος Έβερεστ, με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπό μου, ενώ το σώμα μου πονούσε τόσο, που κόντευα να λιποθυμήσω».
