Σε μια εποχή όπου η εικόνα του σώματος συχνά γίνεται σημείο πίεσης και κριτικής, η κλινική διατροφολόγος, Κλειώ Δημητριάδου, έρχεται να μας θυμίσει κάτι βαθιά απλό αλλά ουσιαστικό: ότι η αποδοχή και η αυτοβελτίωση δεν είναι έννοιες αντίθετες. Αντίθετα, μπορούν – και αξίζει – να συνυπάρχουν με έναν υγιή και τρυφερό τρόπο.
Η φροντίδα του εαυτού μας δεν προϋποθέτει την αλλαγή του σώματός μας, ούτε την απόρριψη της σημερινής μας κατάστασης. Όπως σημειώνει η ίδια, «βελτίωση χωρίς αποδοχή δεν γίνεται». Η βάση για κάθε εξέλιξη είναι ο σεβασμός και η φροντίδα του σώματός μας όπως είναι, χωρίς όρους και προσδοκίες. Δεν πρόκειται για έναν ακόμη αγώνα να “διορθώσουμε” κάτι, αλλά για μια συνειδητή επιλογή να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και να επενδύσουμε στη φροντίδα του, όχι για να ανταποκριθούμε σε κοινωνικά πρότυπα, αλλά για να νιώσουμε καλά, δυνατοί και ήρεμοι μέσα μας.
Πώς μπορώ να προσεγγίσω τον καλύτερο wellness εαυτό μου;
Η αποδοχή και η αυτοβελτίωση δεν είναι αντίθετες έννοιες – μπορεί μάλιστα να συνυπάρχω με έναν υγιή τρόπο. Μάλιστα, βελτίωση χωρίς αποδοχή δεν γίνεται. Αποδοχή σημαίνει ότι σέβομαι και φροντίζω το σώμα μου όπως είναι αυτήν την στιγμή (χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να περιμένω την αλλαγή) και αυτοβελτίωση σημαίνει πως συνεχίζω να με αγαπώ, με φροντίζω και εξελίσσομαι χωρίς να με απορρίπτω. Το να προσπαθώ να αλλάξω το βάρος μου και το σχήμα του σώματος μου δε σημαίνει ότι θέλω να διορθώσω ένα πρόβλημα. Προσπαθώ και ταυτόχρονα αποδέχομαι το σώμα μου, το αγαπώ και θέλω να το φροντίσω. Όχι για να φτιάξω ένα σώμα παραλίας, αλλά για να επιστρέψω σε μία εκδοχή του εαυτού μου που με κάνει να νιώθω καλά, ήρεμη και δυνατή.
-
Η φροντίδα δεν είναι πολυτέλεια, είναι πράξη αγάπης και πραγματική ανάγκη. Είναι μια υπενθύμιση ότι είμαι σημαντική για εμένα και αποτελώ μέρος των προτεραιοτήτων μου. Ξεκινάμε κάθε πρωί με την ερώτηση: πώς είμαι σήμερα; Τι χρειάζομαι πραγματικά; Έρχομαι σε επαφή με τις ανάγκες μου και μου παρέχω αυτό που χρειάζομαι. Ένα θρεπτικό πρωινό, λίγη άσκηση, ένα ισορροπημένο γεύμα κλπ.
-
Οι μικρές αλλαγές κάνουν τη μεγάλη διαφορά. Ξεκινάω από τα απλά. Ξεκουράζομαι καλύτερα, ενυδατώνομαι επαρκώς, τρώω όταν πεινάω και σταματάω όταν έχω χορτάσει. Προσπαθώ να αποσυνδέσω το συναίσθημα μου από την τροφή και δεν τιμωρώ το σώμα μου επειδή δεν είναι εκεί που το επιθυμώ.
-
Η άσκηση σαν εκτόνωση και ευκαιρία για πραγματική σύνδεση με τον εαυτό μας. Δε χρειάζεται να κάνουμε κάτι οργανωμένο και συντονισμένο. Αρκεί λίγο stretching το βράδυ, ένα περπάτημα, οτιδήποτε θα κινήσει το σώμα μας και θα μας ευχαριστήσει.
-
Το σώμα δεν προορίζεται για την παραλία, αλλά για τη ζωή μας! Το καλοκαίρι δεν είναι ένα deadline. Είναι μια ευκαιρία να θυμηθούμε πόσο ωραίο είναι να νιώθουμε καλά μέσα στο κορμί μας, χωρίς να συγκρινόμαστε και να πιεζόμαστε. Σημασία εξάλλου, έχει το πώς νιώθουμε και το όχι το πώς φαινόμαστε.
-
Αλλάζω το πώς μου μιλάω: «αγκαλιάζω» αντί για «αποδέχομαι». Με κοιτάζω στον καθρέφτη και μου μιλάω όπως θα μιλούσα στο παιδί μου ή στην κολλητή μου.
Οφείλω να κάνω το καλύτερο δυνατό για εμένα με επιείκεια και ευγένεια απέναντι στον οργανισμό μου. Οφείλω να δω το σώμα μου όχι μόνο σαν έναν αριθμό, αλλά σαν ένα σύστημα που υποστηρίζει καθημερινά και ο στόχος μου δεν είναι μόνο η εμφάνιση, αλλά η ενέργεια, υγεία, η διάθεση και η δύναμη.
