Η Madonna έδωσε την πρώτη της συνέντευξη, και μια από τις πλέον αποκαλυπτικές στη ζωή της, στο podcast «On Purpose», με οικοδεσπότη τον Jay Shetty. Η 67χρονη βασίλισσα της ποπ εστίασε στον ρόλο που έχει παίξει η πνευματικότητα στη ζωή της, ένα ταξίδι που ξεκίνησε λίγο πριν από τη γέννα της πρωτότοκης κόρης της, Lourdes Leon, το 1996, όταν ανακάλυψε το θρησκευτικό κίνημα Καμπάλα. «Πρέπει να έχεις πνευματικότητα για να είσαι επιτυχημένος. Επιτυχία σημαίνει να ζεις μια πνευματική ζωή, τελεία και παύλα. Αν δεν την είχα εγώ, δεν θα ήμουν τώρα εδώ».
Η βραβευμένη με Γκράμι δημιουργός και περφόρμερ έχει χρησιμοποιήσει συστηματικά τη φωνή της για να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η προσφορά παραμένει η κινητήριος δύναμή της, σύμφωνα με τη νέα της συνέντευξη: «Τι έχω κάνει για τους άλλους; Μόνο έτσι μπορείς να πετύχεις. Το πιο δυνατό φως είναι εκεί που υπάρχει σκοτάδι. Όταν είσαι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, ανάβεις το φως. Όταν είσαι σε ένα ήδη φωτεινό δωμάτιο, δεν χρειάζεται να προσπαθήσεις. Ο σκοπός της ψυχής μου είναι μέσα από ό,τι κάνω να αποκαλύψω το φως στον κόσμο. Τα θέλω όλα αλλά θέλω να τα μοιράζομαι, όχι να τα κρατήσω για τον εαυτό μου».
«Πρέπει να έχεις πνευματικότητα για να είσαι επιτυχημένος. Επιτυχία σημαίνει να ζεις μια πνευματική ζωή, τελεία και παύλα. Αν δεν την είχα εγώ, δεν θα ήμουν τώρα εδώ».
Κάποτε, όπως αναγνωρίζει, «ήμουν σκλάβα ή θύμα της γνώμης που είχαν οι άλλοι για εμένα». Αλλά με την πάροδο των χρόνων, αποδέχτηκε ότι «δεν ταιριάζω, κι αυτό είναι που σε σώζει».
Η σοφία που έχει κατακτήσει μέσα από την πνευματικότητα είναι πολύτιμη και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές της, προσθέτει. «Μη θεωρείς δεδομένη καμία στιγμή της ζωής σου. Να είσαι ταπεινός. Ουσιαστική αποδοχή σημαίνει να αποδέχεσαι πως ό,τι σου συμβαίνει είναι γραφτό να σου συμβεί – και πως θα είσαι καλά».
Η ίδια έχει δοκιμαστεί πολλές φορές στη ζωή της. Πρόσφατα, δοκιμάστηκε με τον θάνατο του μικρότερου αδερφού της, Christopher Ciccone, τον Οκτώβριο του 2024 σε ηλικία 63 ετών. Η σχέση τους υπήρξε ταραχώδης, σε σημείο να μην έχουν επαφές, για κάποιες περιόδους της ζωής τους. Ωστόσο μια «πνευματική εμπειρία» που είχε την περίοδο που ήταν η ίδια σε τεχνητό κώμα (κατά τη νοσηλεία της τον Ιούνιο του 2023 μετά από σοβαρή βακτηριακή λοίμωξη) την έφερε πιο κοντά στον αδερφό της: «Είχα σχεδόν φτάσει στην άλλη πλευρά και, σε μια συνειδητή στιγμή, παρουσιάστηκε μπροστά μου η μητέρα μου και μου είπε: “Θέλεις να έρθεις μαζί μου;”. Εγώ της απάντησα, όχι.
»Μαζί μου στο δωμάτιο ήταν η βοηθός μου, ακόμα δεν είχα τις αισθήσεις μου αλλά με άκουσε να λέω, όχι. Και μετά ξύπνησα. Συνειδητοποίησα ότι εκείνο το “όχι” ήταν η ανάγκη μου να συγχωρέσω και να συμφιλιωθώ με ανθρώπους για τους οποίους ακόμα ένιωθα πικραμένη».
«Είχα σχεδόν φτάσει στην άλλη πλευρά και, σε μια συνειδητή στιγμή, παρουσιάστηκε μπροστά μου η μητέρα μου και μου είπε: “Θέλεις να έρθεις μαζί μου;”. Εγώ της απάντησα, όχι».
Δεν συγχώρεσε όμως αμέσως τον αδερφό της, γιατί νόμιζε ότι θα είχε περισσότερο χρόνο μαζί του. «Όταν κάποιος που αγαπάς βαθιά σε προδίδει και κάνει κάτι που δείχνει ότι δεν έχει συνείδηση της επιλογής του, είναι ένα χάπι υπερβολικά πικρό για να το καταπιείς. Δεν μιλούσα στον αδερφό μου για πολλά χρόνια. Όταν αρρώστησε και επικοινώνησε μαζί μου ζητώντας τη βοήθειά μου, σκέφτηκα: “Θα βοηθήσω τον εχθρό μου;”. Έτσι ένιωσα. Αλλά το έκανα. Και αισθάνθηκα ανακούφιση. Σαν να έφυγε ένα βάρος από την πλάτη μου, μια αποσκευή που κατάφερα επιτέλους να αφήσω στο πάτωμα, να βρεθώ μαζί του σε ένα δωμάτιο, να κρατήσω το χέρι του, ενώ πέθαινε, και να του πω, “σε αγαπώ και σε συγχωρώ”».
Παρακολουθήστε το podcast:
